Bedrijven als Iridium en Viasat verwerken zeer gespecialiseerde werklasten in de publieke en private sector. Starlink van Space X is misschien wel de meest herkenbare speler in de op de ruimte gebaseerde communicatierace. Het doel van Starlink is om betaalbare internettoegang te bieden aan iedereen, overal ter wereld, en zijn service is de afgelopen vier jaar snel gegroeid, met meer dan 3.000 satellieten in een baan om de aarde en meer dan 500.000 klanten sinds 2019. Het heeft duidelijk zijn invloed, bereik en veerkracht aangetoond als het communicatienetwerk dat Oekraïne helpt de Russische invasie te weerstaan.
Aardesatellieten in een lage baan en SD-WAN combineren
De voordelen van satellietdiensten zijn duidelijk: met een algemene dekking over onze planeet is het denkbaar dat op een dag elke vierkante centimeter wordt gedekt. Vanuit milieuoogpunt worden ze bijna volledig gevoed door zonne-energie en kunnen ze kosteneffectiever zijn voor communicatie over lange afstanden.
Als WAN-toegangstechnologie ondervindt satellietcommunicatie echter behoorlijk wat obstakels. Omdat signalen bijvoorbeeld de ruimte in moeten en weer terug naar de aarde, is er de onontkoombare fysica van latentie-eroderende prestaties.
Bovendien hebben sommige providers de neiging om te vertrouwen op pakketmanipulatie, zoals wachtrijen, om een service van hogere kwaliteit te leveren. Wanneer dit echter wordt gecombineerd met bedrijfsgerichte overlaytechnologie, zoals SD-WAN, kan de pakketmanipulatie de netwerkprestaties schaden.
Gelukkig hebben verschillende providers manieren ontwikkeld om dit te omzeilen. De technologie van Starlink maakt specifiek gebruik van systemen met een lage baan om de aarde die fysiek dichter bij de aarde werken, wat de latentie en de bijbehorende zware verwerkingseisen van traditionele satellieten aanzienlijk vermindert. Dit maakt het mogelijk om op ruimte gebaseerde toegangspaden eenvoudig te integreren in bestaande terrestrische SD-WAN-netwerken.
Het resultaat: communicatie met lage latentie en hoge bandbreedte die in staat is om de meest afgelegen locaties ter wereld te bereiken, waar internet voorheen onbereikbaar was. Het idee is dat overal waar je de lucht kunt zien, je toegang hebt tot internet.
